De reisprofessional van de toekomst

‘Naast het vak geschiedenis is het vak toekomst dringend gewenst’, schrijft Pepijn Vloeimans in NRC Next van 16 september. Het is in één zin de samenvatting van het Reiswerk Opleidingencongres op 15 september in Amersfoort.

Quotes voor de toekomst

Hedwig Wassing (tot voor kort directeur bij @Leisure) zette de toon met de uitspraak: ”de turistiker (de Duitse titel voor iemand werkzaam in toerisme) wordt web developer”.

Gevolgd door: “de toeristische branche is niet meer en minder dan een klanttevredenheidsbranche”.

Een uitspraak waar de tweede spreker Reinier Castelein, voorzitter De Unie het niet mee eens is. “De boeking van een reis in vergelijking met de aanschaf van andere producten verschilt; een reis kan je niet ruilen en dat bepaalt ook die klanttevredenheid”.

Castelein gelooft dat we naar een 3 daagse werkweek gaan. Welvaart hebben we al, het materiële bezit wordt minder belangrijk (we delen wel). Het gaat nu nog om ons welzijn en toekomstige medewerkers zullen minder uren werkzaam willen zijn.

John Flierman van ROC Amsterdam geeft op basis van het onderzoek Jobs 2020 van Michael Page aan dat de functie van reisadviseur die van een virtuele reisbegeleider wordt.

Volgens de sprekers moet de reisprofessional van de toekomst o.a.:

• Meer ondernemer dan manager zijn.
• Een glimlach op het gezicht van de klant kunnen programmeren.
• Meer de service dan een product kunnen verkopen.

De allerbelangrijkste vaardigheid zal het volgen van de klant, die reiziger zijn. Ik geef een voorbeeld (met dank aan @Irispoels).

Als op het ‘kpi-dashboard’ veel boekingen naar Japan naar boven komen in een bepaalde periode, dan is er iets aan de hand. Als profesional ga je dan op zoek naar verbanden, naar de herkomst. En als bijkt dat een enthousiaste boeker de gemaakte offerte aan zijn vrienden doorstuurt, dan moet je snel reageren naar die ene klant. Aandacht geven en de relatie verder opbouwen. Deze manier van werken vraagt om flexibiliteit en lenigheid in mensen én in systemen. Organisaties en hun medewerkers gaan die stap nu echt maken.

Hoe kunnen opleidingen hieraan voldoen?

John Flierman erkent dat als de veranderingen snel gaan, ze morgen nog sneller gaan. Volgens de zaal is er in Nederland ruimte voor slechts 10 ROC’s waar toerisme opleidingen worden gegeven en die zullen meer moeten gaan samenwerken.

HBO-opleidingen gericht op toerisme blijven van waarde als de student ook daadwerkelijk leert en ervaart wat er in de praktijk gebeurt. Leren denken in trends en in kpi’s bijvoorbeeld. En wellicht niet voor een functie op het reisbureau opleiden maar voor uitdagingen bij AirBnB, bij Booking.com en bij Uber.

Aansluitend daarop is het niet van deze tijd langdurige trajecten te starten om kwalificatiedossiers voor nieuwe opleidingen te ontwikkelen. Het onderwijsveld zou al ‘scrummend” en testend in de praktijk, in samenwerking met het bedrijfsleven de opleidingen moeten aanpassen, verbeteren, testen en weer aanpassen.

De student in het introductiefilmpje weet het al: “De reisbranche is al een wereldbol, het blijft maar draaien’.