Wat gebeurt er als ’s werelds meest disruptieve sharing platforms worden geïntegreerd door een airline

Bedrijven die ontstaan vanuit de deeleconomie zouden hun product pas op de markt mogen aanbieden, als zij ook hun gebruikersdata afstaan, zegt Koen Frenken, hoogleraar Innovation Studies aan de Universiteit Utrecht, vorige week in rtlnieuws. Voorbeelden zijn Airbnb en Uber. En uitgerekend die bedrijven uit de reisbranche, komen via KLM samen in een nieuwe KLM app. Ik vroeg me af, wat zegt dit over KLM en wat lijken de eerste voordelen, of nadelen voor de sector?

Airbnb en Uber, samen met KLM

Gisteren verscheen het bericht, dat in de nieuwe app van KLM, rechtstreeks boekingen voor Airbnb en Uber te maken zijn. Dat betekent dat reizigers niet meer naar de aparte blog airbnb.klm.com hoeven navigeren, maar laagdrempelig (via mobiel) en in de vertrouwede omgeving van KLM met de disrupters in aanmerking kunnen komen.

Eind 2014 voorspelde ik al dat na een eerste samenwerking met Airbnb in 2014, Uber in 2015 weleens de volgende partner voor ‘pakketreizen nieuwe stijl’ zouden kunnen zijn voor KLM. Een beetje zat ik ernaast, het is namelijk 2016 geworden, maar dus wel uitgekomen en wel in een dynamische vorm van een app.

Sharen van alles?

In hetzelfde stuk van Koen Frenken, wordt op rtlnieuws benadrukt dat de Ubers en Airbnb’s meer macht krijgen in de samenleving. Zover was duidelijk. ”Ze schroeven niet alleen het innovatietempo in de maatschappij omhoog, maar kunnen ook de richting bepalen in hun eigen (commerciële) voordeel.”

Een nadeel voor de branche kan zijn, – wat Frenken noemt – het niét delen van data door deze bedrijven. Natuurlijk wordt de keten steeds korter, en worden bedrijven steeds transparanter naar elkaar in plaats van elkaar uitknijpen (aan de voorkant), maar onbekend blijft bijvoorbeeld (aan de achterkant) het algoritme op basis waarvan de kamerprijzen van Airbnb vastgesteld worden. En dat schurkt tegen de eerlijke concurrentiestrijd en een transparante deal voor de consument.

KLM gaat door de integratie mee met de disruptors, de bedrijven die (nu nog) dingen doen die soms tegenstrijdig zijn met de wet, of die nog niet eens in de wet beschreven staan.

KLM en de strijd tegen de hotels

De strijd tussen hotel en online travel sites blijft volop gaande. Ondertussen wordt in Amerika de volgende discussie gevoerd: een discussie van een coalitie van online sites, inclusief Expedia, Priceline en Airbnb, met (of tegen) de ‘traditionele’ hotelindustrie. De coalitie van online partijen is van mening dat de hotel industrie het probleem van online scam overdrijft, door reizigers over te halen om direct bij hen te boeken, zodat de hotels weg kunnen blijven van het betalen van commissies aan de online booking sites.

Reizigers in de US maken volgens de Los Angeles Times gemiddeld 480 online hotel boekingen per minuut en hotels betalen derde partijen de commissie, die kan oplopen tot 25% van de kamerprijs. Voor hotels is het van belang om los te komen van die commissies, om vervolgens ook reizigers gerichtere aanbiedingen te doen, die rusten op boekingen uit het verleden. Klantenbinding pur sang.

KLM lijkt zich door deze stap binnen de app indirect te mengen in dezelfde discussie. Maar dan bezien vanuit innovatie in de branche, met én in samenwerking met pure online players. Hotelindustrie lijkt naar achteren te zijn gemoffeld.

De directe veranderingen in de sector

Het is nog onbekend of KLM betaald krijgt voor het doorverwijzen naar beide sites, maar tegelijkertijd bestaan daar voldoende speculaties over.

• Airlines die steeds verder de dienst uitmaken, maakt een airline niet alleen meer een airline, maar een OTA nieuwe stijl. Dat hoeven geen websites meer te zijn, maar kunnen dus ook merken zijn die door hun volume’s, likeability en goede reputatie (typisch KLM), een betrouwbare ‘third party’ zijn en via eigen kanalen een enorme invloed uitoefenen om reizigers van a, naar b met c te kunnen brengen. Een volledige beheersing van de travel cycle met de 5 stages, zou ik best weleens in kaart willen brengen voor KLM.

De strijd voor hotels zal door blijven gaan en enkel sterker gevoerd moeten worden.

• De hospitalitybranche zit niet stil, zo is er onder andere de campagne ‘Book Direct‘ een paraplu voor hotels, restaurants en cafés. Helaas worden dit soort ‘petities’ voornamelijk door hoteliers gevoerd, en niet door de maatschappij. Met de campagne wordt ingezet op een meer persoonlijke relatie tussen hotel & gast en dus directe boekingen.

Vervoer en transport, die al niet een al te goede reputatie hebben qua service en klantvriendelijkheid, krijgen het ook nog verder te verduren.

• Hoewel in die business nu de vergelijkingssites een beetje beginnen op te komen, zoals bijvoorbeeld door de komst van GoEuro, vecht bijvoorbeeld de taxibranche ook voor een eigen verdienmodel, veelal in samenwerking met luchthavens.

Blijven derde partijen nodig? Ja dus, maar dit zijn de bedrijven die verschillende sterke merken bij elkaar brengen en daarbinnen de lijnen zo kort mogelijk houden. Ik zou het zelf als een ‘netwerkorganisatie’ benoemen met voordelen voor consument, klant en seller. Alleen zouden er in dat geval, nooit (meer) commissies moeten opduiken.

Credits header afbeelding: ThePixelMan (CC)